بارش در سياره زحل
سالانه حدود 1000 تن الماس بر سطح زحل ميبارد. البته اين در حد يک تئوري است و از سوي محققان ناسا عنوان شده است. بر اساس يافتهها به احتمال زياد در سياره زحل، نپتون، مشتري و برخي ديگر از سيارات باران الماس ميبارد اما شرايط زحل براي اين بارشها از سايرين بهتر است.
بارش در سياره زهره
در زهره بارش باران از جنس اسيدسولفوريک بسيار داغ را داريم. اتمسفر زهره پر از ابرهاي اسيدسولفوريک است اما از آنجا که سطح سياره دمايي به اندازه 894 درجه فارنهايت يا 480 درجه سلسيوس دارد، اين قطرههاي باران اسيدي قبل از اين که به گاز تبديل شوند، خود را به فاصله 15.5 مايلي سطح سياره ميرسانند.
بارش در مريخ و مشتري
علاوه بر اينها، در مريخ پديده بارش يخ خشک، در مشتري بارش هليوم مايع و در خورشيد بارش پلاسما وجود دارد، اما هنوز هم زمين تنها سياره بارانهاي آبي است.
بارش در تيتان
بر روي تيتان که بزرگترين قمر مشتري است، بارانهاي توفانزايي از جنس متان يخ زده ميبارد. همانطور که زمين داراي چرخه آب است، تيتان هم چرخه متان دارد و بارش متان در اين قمر فصلي است. متان باريده شده درياچهها را پر ميکند، درياچهها بعد از آن تبخير ميشوند و بخار مجددا به شکل ابرهايي از متان در ميآيد و همه چيز دوباره آغاز ميشود. از آنجا که دماي سطح تيتان سرد و منفي 290 درجه فارنهايت يا منفي 179 درجه سانتيگراد است، متان در اين سياره به حالت مايع در ميآيد. کوههايي از يخ جامد نيز در اين قمر مشتري مشاهده ميشود.
نظرات شما عزیزان: